Angst en betutteling, of durf en kansen bieden ?

De Kracht van Lokale politiek


De raadsvergadering
van 5 juni had twee belangrijke punten op de agenda, ten eerste de afsluiting
van de Tramstraat in Katwijk en ten tweede het Masterplan Katwijk aan Zee.
Over
een profeet die brood (of knip) eet.
Wat het eerste punt
betreft was ik oprecht verbaasd dat de gehele gemeenteraad, met uitzondering van
KiesKatwijk, het plan om nader (papieren) onderzoek te doen naar de afsluiting
van de Tramstraat ondersteunde. In de vorige nieuwsbrief is uitgebreid aandacht
gegeven aan dit onderwerp. Laat ik volstaan met de constatering dat ik niet
begrijp hoe de algehele verkeerssituatie kan verbeteren als je voortaan nog
maar twee aanvoerwegen naar de Boulevard hebt in plaats van drie. Ik kan daar
nog aan toevoegen dat als je het zoveelste externe onderzoek laat uitvoeren je
beter een open vraagstelling kunt hanteren. Ga niet eerst een oplossing
bedenken om vervolgens aan een bureau te vragen de argumenten te leveren waarom
dat toch zo’n goed plan is. Die bureaus knutselen natuurlijk net zo lang met
hun spreadsheets en verkeersmodelletjes tot het goede antwoord er uit komt.
“Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt”. Het medicijn (de zg. knip) is
hier volgens ons in ieder geval erger dan de kwaal. De mensen langs de sluiproute Noordeinde => Zuidstraat => Koninginneweg wens ik veel sterkte.
Het
Masterplan
KiesKatwijk heeft
m.b.t. het tweede onderwerp puntsgewijs de hierna volgende overwegingen en argumenten op tafel gelegd. We
hebben ten eerste iets gezegd over de gang van zaken c.q. de procesgang,
vervolgens kwamen de inhoudelijke keuzen die door het College in het Masterplan
zijn gedaan aan bod. En tenslotte hebben we naar voren gebracht dat we onze
gemeentelijke inspanningen en belastinggelden niet alleen maar aan de
Princestraat moeten spenderen. En dat we de kans moeten benutten om ook de
Zwaaikom ‘tot wasdom te brengen’. Daar hebben we een amendement[1] over ingediend dat
gesteund werd door de volledige oppositie. Helaas is die per definitie in de
minderheid.
1)   Opmerkingen
over de procedure
Het oude College
heeft in eerste instantie via een “Shock and Awe” tactiek geprobeerd het
integrale verhaal door de besluitvorming te loodsen. Dat offensief is
vastgelopen in het fijne woestijnzand van de publieke opinie.

Daarna heeft een
meerderheid in de oude Raad, mede met het oog op de verkiezingen, besloten om
niets meer over het Masterplan te zeggen, en om dan eerst maar de bewoners aan het woord
te laten. Tegelijkertijd heeft het oude College niets gedaan om de locatie
Voorstraat-West voor een Cultuurhuis c.q. voor “een bibliotheek met een
zaaltje” veilig te stellen. Waarschijnlijk omdat men er op inzet om via een
tweede aanval op het Andreasplein alsnog die locatie te bezetten. In het Masterplan
staat namelijk nog steeds dat er een “trekker” op het Andreasplein moet komen !

Vervolgens heeft het College 90% van de inhoud uit het Masterplan (die onderdelen die grote
weerstand oproepen)  verwijderd
(cultuurhuis, andreasplein, parkeren bewoners, verkeersstructuur) en
presenteert dus een lege huls die alleen nog maar over detailhandel gaat. De
naam Masterplan is daarom misleidend en de conclusie is dat het College de
strategie heeft veranderd. Het grootscheepse integrale offensief is blijkbaar
vervangen door een soort guerrilla- of salamitactiek.

We bespraken dus op 5 juni geen Masterplan maar vooral een detailhandelsplan, een beetje dezelfde aanpak als destijds bij de
publieksavond in het Anker.

Deze hele gang van zaken laat duidelijk zien waar het College het zwaartepunt
legt in het beleid. Het gaat vooral over winkeliers en hun belangen en andere
zaken zijn daarvan een afgeleide. Het cultuurhuis is nooit gepresenteerd als
iets dat op zichzelf van waarde is voor de bevolking, maar moest vooral een
trekkersfunctie vervullen om de omzet in het winkelcentrum te bevorderen. Ook
bij de invulling van het Andreasplein ging het hierom. En nog steeds staat in
dit Masterplan dat er een ‘trekker’ op
het Andreasplein
dient te komen. Het feit dat het bewonersparkeren geheel
vergeten was in de aanloop is ook een duidelijk symptoom van waar de focus
heeft gelegen in de beleidsvoorbereiding.

KiesKatwijk formuleert het algemeen belang breder. Natuurlijk is het in ieders
belang dat we een levendig centrum hebben met een interessant en nuttig aanbod
van voorzieningen, zowel van publieke als van particuliere aard. Maar wij vinden
dat het evenwicht een beetje zoek is en dat het belang van de bewoners, die
overigens alle publieke voorzieningen met elkaar betalen, in dit zogenaamde Masterplan
onderbelicht wordt.


2)  Opmerkingen
over de inhoudelijke keuzen

De keuze die men maakt in dit detailhandelsplan met de titel Masterplan is
“terugtrekken en het te verdedigen gebied verkleinen”. Daarbij gaat het er
blijkbaar vooral om het bestaande te behouden en alle verandering tegen te
houden.



KiesKatwijk
is daar om tenminste drie redenen op tegen:



i)     Het
voldoet niet aan de hoofddoelstelling

om een centrum te creëren dat passend is voor een gemeente van 70.000+
inwoners (en de regio). Met andere woorden het geheel past niet bij het voorheen gekozen
ambitieniveau en het past niet bij de omvang van de al gedane investeringen
(parkeergarage) en de nog te plegen investeringen. Als we werkelijk op de
terugtocht zijn dan is KiesKatwijk niet genegen om nog meer overheidsgeld in
het centrum te steken.



ii)   De
strategie is contraproductief

en leidt naar alle waarschijnlijkheid tot het tegenovergestelde resultaat dan
dat men nastreeft. Anders gezegd, “aanval is de beste verdediging”, maar de
conserverende aanpak van het College leidt tot uitschakeling van concurrentie. De winkelhuren zullen daardoor kunstmatig hoog blijven. Dit leidt in het beste geval
tot handhaving en mogelijk zelfs inkrimping van het nu reeds eenzijdige
assortiment aan winkels. De neerwaarts gerichte spiraal ligt vervolgens op de loer.



iii)  We
vinden het onverstandig dat de kansen die er liggen niet worden benut
. Het College gaat de facto met dit
beleid ingrijpen in het vrije economische verkeer. De argumentatie daarvoor is
niet onderbouwd door keiharde feiten of cijfers. In feite is het een beleid dat
gebaseerd is op angst en risicomijding
waar wij gehoopt hadden op meer verbeeldingskracht
en enige durf
.



Innovatie en grensverleggend denken was vroeger geen probleem in Katwijk
3)   Het
perspectief van KiesKatwijk



a)   Wij gunnen Katwijk een eigen “Koopgoot” die daarnaast kan werken als
een magneet voor het hele centrum. We redeneren vooral vanuit het belang van de
inwoners, en het is duidelijk dat die grote prijs stellen op een aantrekkelijke
en levendige Zwaaikom, met zowel horeca als detailhandel en misschien wel een
bibliotheek en een weekmarkt.



b)   In het centrum moeten we nu de
parkeergarage gerealiseerd wordt veel meer de nadruk gaan leggen op het belang
van de fiets. Met een fietsbrug over de Berghaven van de Hoornes naar de
Zwaaikom kan deze route ook als poort naar het centrum functioneren. Er
moet meer van Oost naar West worden gedacht als andersom. Het hele
centrumverhaal is echter gebouwd op de parkeergarage als kurk en grote redder
van het centrum, dat is dus denken van West in de richting van Oost. We moeten echter
niet op één paard wedden want dan komen we misschien van een kouwe kermis
thuis. Recent wetenschappelijk onderzoek toont aan dat het belang van parkeren
en het belang van de automobilist voor het overleven van winkelcentra
grotelijks overschat wordt. Ik heb de collega’s daar wat documentatie[2] over verstrekt[3].



c)   KiesKatwijk wil in het Masterplan
het gebied Noordeinde-Zwaaikom bij het centrum winkelgebied trekken en in het
verlengde daarvan straks stimulerende maatregelen treffen. Daarbij kan gedacht
worden aan roltrappen om de toegankelijkheid te verbeteren, een stopverbod op
het Noordeinde en bredere trottoirs aldaar om de doorloop te bevorderen. De
Voorstraat mag van ons van Noordeinde tot Badstraat geheel autovrij worden
gemaakt, etc.



d)   Wij hebben daarom in samenwerking
met anderen een amendement op het
Masterplan
opgesteld dat voorkomt dat we vanuit een tunnelvisie alleen maar
West-Oost blijven denken en die een opening biedt om de zaak wat meer
“out-of-the box” te benaderen.  Of in dit
geval beter gezegd die het ook mogelijk maakt de denkrichting Oost-West te
kunnen benutten.

Het CDA, de SGP en de christenunie hadden echter niet het lef om hierin mee te gaan. Men verschool zich achter oude rapportjes en zogenaamde deskundigen en wilden liever niet zelf het gezonde verstand gebruiken. Een gemiste kans.

2 reacties

  1. Martin van Duijn schreef:

    Deze reactie is verwijderd door de auteur.

  2. Martin van Duijn schreef:

    Het blind beschermen van de Badstraat/Voorstraat/Princestraat middenstand ten koste van andere economische initiatieven is niets minder dan corruptie. Daar hoeft niet altijd geld voor onder de tafel te worden doorgeschoven.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com