De oude coalitie gaat gewoon door

De Kracht van Lokale politiek

Doorgaan
De kogel is
door de kerk. De oude coalitie gaat gewoon door. Vier jaar te laat mag een
immer meebuigend Gemeentebelangen alsnog de zaak opleuken om de schijn van
representativiteit aan het nieuwe college te verlenen. Het smaldeel van de Christelijke
partijen is langzaam aan het afkalven. Op eigen kracht doorgaan werd dus
moeilijk c.q. is moeilijk verkoopbaar, ondanks dat men bij de meest recente
verkiezingen toch nog 52,6 % van de kiezers aan zich wist te binden. Het is trouwens
een prestatie van formaat dat het verlies niet groter is geworden.
Vooruitgang
Dat is vooral
te danken aan het CDA dat met een peperdure campagne inspeelde op het
dorpsgevoel van de kiezers. Dat sentiment heeft gewerkt, veel Rijnsburgers en
Valkenburgers zijn er immers niet blij mee dat ze destijds bij Katwijk zijn
gevoegd. Het college kon dus door, met dank aan de “sponsors” van het CDA en
het onderbuikgevoel waar schaamteloos op werd ingespeeld. De investering levert
twee wethouders op dus de financiers krijgen waar voor hun geld.
In feite is
er vier jaar geleden met het vorige college, dat een dekking van 55% had, een legale
staatsgreep gepleegd waarbij alle niet-confessionele kiezers aan de kant werden
geschoven. Dat Gemeentebelangen destijds door dom gedrag zichzelf buiten spel
zette verandert niets aan dat feit. Dat kwam misschien wel prima uit.
De geschiedenis herhaalt zich
Op dit moment
hebben we opnieuw precies dezelfde situatie. Nu ontplofte de PvdA, een prima
aanleiding om deze partij, inclusief de D66 bijwagen, af te kunnen serveren. Een
ingewijde vertelde mij: “Ze hebben de PvdA een bot toegeworpen, die gingen er
vervolgens om vechten, en daarna heeft men het bot weer afgepakt”. Maar kijk,
er is toch ook vooruitgang ! De nieuwe coalitie kan bogen op 56% dekking van de
uitgebrachte stemmen. Dat is precies een volle procent meer aan kiezers die
zich vertegenwoordigd kunnen weten in het machtscentrum van de gemeente
Katwijk.
Stabiel verbinden
Het primaire
doel was “een stabiele coalitie die recht
zou doen aan de verkiezingsuitslag
”. De leden van het vorige college werkten
elkaar zo effectief tegen dat de CU zich daarom in de onderhandelingen gedwongen
zag om te proberen alle harde portefeuilles bij elkaar te schrapen. Daardoor
zou men minder afhankelijk worden van de “vrienden” van CDA en SGP, en ook van het
altijd onvoorspelbare Gemeentebelangen, en zo toch wat voor elkaar kunnen
brengen. Die stabiliteit ziet er op voorhand dus niet al te best uit, en opnieuw
werd bijna de helft van de kiezers aan de kant geschoven. Het resultaat voldoet
dus niet aan de gestelde eisen.
Implosie PvdA kwam blijkbaar goed uit
Nadat de PvdA
haar eigen ondergang had geregeld had men natuurlijk gemakkelijk een breder en
echt serieus onderzoek naar alternatieven kunnen uitvoeren. Dat zou wel eens
tot een stabieler resultaat geleid kunnen hebben dan we nu gepresenteerd
krijgen. En dat zou zeker ook een betere afspiegeling hebben opgeleverd. Dat
had dus gemoeten, maar de politieke wil ontbrak daarvoor.
Andere
combinaties zijn bewust niet serieus onderzocht omdat blijkbaar toch niet het verkiezingsresultaat
dominant was maar iets anders. De situatie van vier jaar geleden herhaalt zich daarom dus. Dat
is heel erg schadelijk voor de democratie want dit leidt tot verdere afkalving
van het vertrouwen in ons bestuur. Een (veel te) groot deel van de kiezers zal
zich nu niet in het eindresultaat herkennen. De tweede doelstelling van de
collegevorming was het “werken aan
verbinding en vertrouwen: binnen het college en met de raad, maar ook met de
samenleving
”. Mooi hoor ! Maar gezien het werkelijke gedrag misschien ook
wel een beetje onwaarachtig. Net zo onwaarachtig als die Nieuwe Open
Bestuursstijl.
Ontluisterend
Het was
ontluisterend om kort geleden mee te maken dat René Slootweg moest toegeven dat
Gemeentebelangen in feite al akkoord is met de bieblocatie Noordzeepassage. Dat
gebeurde tijdens de bespreking van het raadsvoorstel om voor de vorm nog even
opnieuw snel een onderzoekje naar een mogelijke bieblocatie op het Baljuwplein
te doen. Dat zou voor enkele tienduizenden euro’s aan de betrokkenen een alibi
opleveren dat er “iets te kiezen zou zijn geweest”.
Business as usual
Die
bieblocatie Noordzeepassage is dus al lang, met dank aan Gemeentebelangen,
geregeld. Niet alleen qua proces maar ook qua inhoud is het dus “business as
usual”. Het CDA kan gewoon doorgaan met haar hobby om zoveel mogelijk geld en
faciliteiten richting de plaatselijke neringdoenden te schuiven. We weten
ondertussen ook waarom het college nooit naar het Rabobank kantoor heeft willen
kijken voor een combinatie van Cultuurhuis en Stadskantoor. De CU blijft doen
of ze niet doorheeft dat het plafond van 11 miljoen euro voor
bibliotheekhuisvesting al lang overschreden is. En Gemeentebelangen gaat er van
uit dat de kiezer over vier jaar haar verraad al lang vergeten zal zijn.
Vriendjespolitiek
De verkeerde keuzen
die keer op keer gemaakt worden leiden allemaal niet tot de beste oplossingen
en/of de laagste kosten. Het is zo’n beetje hetzelfde als wat er op landelijk
niveau gebeurt. Elke keer hebben we weer een nieuw schandaal als blijkt dat het
grootbedrijf weer bevoordeeld is ten koste van de gewone man. Op landelijk
niveau krijgt de Shell een lucratieve ruling van de (overigens zeer slecht
functionerende) belastingdienst die de samenleving miljarden aan inkomsten kost.
Dat is immoreel en moet eigenlijk diefstal worden genoemd. Deze transactie is natuurlijk
niet buiten de politiek c.q. buiten het Torentje om gegaan. 
Businessclub
Op plaatselijk
niveau zie je soortgelijke acties waarbij men elkaar in de businessclub de bal
toespeelt. Het gaat helemaal niet om de bieb maar om de belangen van de retail
en de ontwikkelaars. Dat mag wat kosten. Als we als gemeente het kantoor van de
Rabobank hadden gekocht voor een Cultuurhuis/Stadskantoor dat had dat de
belastingbetaler heel veel geld bespaard. Nu deze locatie gegund is aan een
ontwikkelaar voorspel ik u met de verbouw van het gemeentehuis en met de
Noordzeepassage een heleboel ellende, met de bijbehorende kosten.
De kiezer heeft gelijk
We kunnen lokaal
en landelijk terecht klagen over verkeerde beslissingen, of het verkeerde
voorbeeldgedrag van bestuurders. Laten we daarbij wel even vaststellen dat de
kiezer dit allemaal mogelijk maakt. Landelijk is de VVD nog steeds de grootste
partij, en plaatselijk is dat nog steeds het CDA. Iedereen, of beter gezegd 56%
van de kiezers krijgt dus waarom ze gevraagd heeft. Een stem op
Gemeentebelangen blijkt een stem op het CDA te zijn. Voor ingewijden is dat geen verrassing.
Verdeeldheid
We moeten ook
vaststellen dat de samenwerkingsbereidheid binnen het niet-confessionele blok
afwezig is. Als VVD, Hart voor Katwijk en misschien nog een derde partij zich
als blok hadden opgesteld en samen een bekwame wethouders kandidaat in de
aanbieding hadden gedaan was dat moeilijk te negeren geweest. Net als Durf is
men passief gebleven en heeft men niet het initiatief naar zich toegetrokken.
PvdA en D66 hebben anderen buiten hun initiatief gehouden. Zij dachten samen wel even een nestje te kunnen uithalen. Hoogmoed komt voor de val. Namens KiesKatwijk heb ik wel eens voorzichtig gesondeerd bij anderen maar kreeg geen
respons. Met één zetel kon ik in die
situatie natuurlijk niet zelf veel meer doen of het voortouw nemen.
Eigen dorp eerst
De kiezer
heeft in het stemhokje voor een aanzienlijk deel zijn groengevoel en/of zijn
dorpsgevoel als kompas
gebruikt. En dan kom je blijkbaar op dit resultaat uit. Een
ontplofte PvdA en het CDA aan het stuur, met de CU in haar eigen niche en de
SGP die de toerismelobby en de duurzaamheidsprofeten mag bedienen. GB is het
schaamlapje dat alle kanten opwaait, en dat de illusie moet wekken dat er sprake
is van afspiegeling. De rest staat aan de kant en doet niet mee. Dat heeft men aan zichzelf te (ver)wijten.
Waarheen, waartoe ?
Over vier
jaar is iedereen alles weer vergeten. De belastingen zijn dan flink verhoogd en
er zijn op dat moment weer de nodige schandalen en zeperds te noteren die de
komende periode door gebrek aan bestuurskracht nog gaan plaatsvinden. Alle
successen zitten weer in de portefeuille van Klaas Jan van der Bent, alle
missers en bleeders zitten bij de anderen. Teamfunctioneren is in het college
nog steeds een onbekend fenomeen. 
Kleine zelfstandigen
Het college is een verzameling kleine
zelfstandigen met elk een eigen winkeltje. Elke dinsdag is het oorlog. De
gemeentelijke organisatie heeft men nog steeds niet geprofessionaliseerd en opgeschoond.
Ik denk dat het tegen die tijd wel weer eens tijd wordt om het centrum van
Katwijk opnieuw in te richten. Ik weet nog wel een goede architect. Laten we ondertussen
hopen dat de kiezers de volgende keer opnieuw de moeite zullen nemen om een
stembiljet in te vullen.
Jaap Haasnoot
KiesKatwijk

 

Één reactie

  1. Martin van Duijn schreef:

    Lokale democratie is nu eenmaal geen rationeel proces waarin weldenkenden het voor hun burgers opnemen. We zien een verzameling van vertegenwoordigers van middelbaar niveau die hun principes hebben uitgeschakeld en die verkiezingen gebruiken om hun eigen belangen te legitimeren. Daartussen zit een enkel intelligent raadslid die dan vooral door roeptoeters vanaf de zijlijn wordt zwartgemaakt. Zo gaat dat hier. Het hele systeem van onze lokale democratie moet op de schop. Hoorde je Prodemos daar maar eens over.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com