management heeft een prijs
van de gemeente Katwijk is in grote mate afhankelijk van ons gereedschap en dat
is het ambtelijk apparaat. Als we ons beperken tot de twee meest recente
raadsperiodes dan is het in feite continu hommeles op dit gebied. KiesKatwijk
heeft de afgelopen jaren zo’n beetje als enige geprobeerd het bestuurlijke
wegkijken op dit terrein te doorbreken.
meer op de doofpot, of misschien moeten we beerput zeggen, houden omdat er via
het Havendrama en het cultuurrapport sprake was van een daverende ontploffing.
De schade was enorm. Dat is enorm treurig voor de slachtoffers en ook voor de
belastingbetaler die de schade kan betalen. Het is ook betreurenswaardig omdat
de problemen te voorkomen waren geweest. Er is hier geen sprake van een
natuurverschijnsel maar van een jarenlang verwijtbaar proces van slecht bestuur
en slecht management. De huidige verantwoordelijk wethouder, die de
portefeuille relatief kort in handen heeft, treft hier dus nauwelijks blaam omdat een
lange geschiedenis aan de ontploffing vooraf gaat.
goede antwoord
voorstellen over uitbreiding van de formatie en de verbouw van het gemeentehuis waarmee deze wethouder bij de raad
op visite komt geven ons weinig vertrouwen dat zaken rond personeel en
organisatie nu wel op de juiste manier worden aangepakt. Het onderwerp van de
personeelsuitbreiding staat daarbij dus niet op zichzelf want ook de voorgenomen
miljoeneninvestering in het gemeentehuis achten wij hoogst risicovol. Zeker
in combinatie met de voorgenomen invoering van het inmiddels achterhaalde
“nieuwe werken” en een organisatie die dus overduidelijk in de lappenmand zit.
het college zich baseert op een dogmatische geloofswaarheid: “alles onder één
dak zou in alle gevallen beter zijn”. Datzelfde oogkleppenbeleid en een haast
religieuze vorm van “heilsdenken” zagen we al, misschien tegen beter weten in,
bij het in de lucht houden van de Lean-doctrine. Inmiddels weten we wat daarvan
terecht gekomen is.
neer
beleid van het college als reactie op het cultuurrapport is op een niets aan de
verbeelding overlatende wijze compleet neergesabeld door de O.R.. Dat rapport
van de O.R. heeft onterecht nauwelijks aandacht gekregen in de politiek en in
de pers. Er staan heel verstandige dingen in en het geeft gelukkig enig
vertrouwen dat sommigen in dit gemeentehuis wel in staat zijn de juiste
diagnose te stellen.
trouwens ook meteen het probleem bij het huidige college. Zonder een deugdelijke
diagnose komt men met een recept voor de problemen. Een kwaliteitsprobleem
wordt aangepakt door meer ambtenaren aan te nemen. Een slecht functionerende
organisatie uitbreiden met 50 Fte geeft een grotere , duurdere en nog steeds slecht
functionerende organisatie. Daarmee maken we de problemen dus groter.
spreekt over gevoelens van onveiligheid, gebrek aan draagvlak, vertrouwen en
betrokkenheid. Men spreekt zijn ongenoegen uit over een klinische
technocratische benadering en men mist een mens-georiënteerde invalshoek.
“Investeer in je menselijk kapitaal”, roept de O.R. in een soort noodkreet uit,
“en kies voor een andere sturingsfilosofie”. Dat is heel wat anders dan een
blik ambtenaren opentrekken. Ik denk trouwens dat de organisatie in de huidige
toestand moeilijkheden zal ondervinden bij het aantrekken van echte kwaliteit.
bespreking van het cultuurrapport hebben we niets meer gehoord van het college
omtrent dit onderwerp. Radiostilte over het vervolgtraject van het
cultuurrapport en dan vervolgens “out of the blue” met een niet onderbouwd
voorstel komen om de formatie grootscheeps uit te breiden lijkt me niet het
juiste antwoord op de langjarig aanwezige en uit de hand gelopen problematiek.
noodkreet hebben afgegeven. Het is het verkeerde medicijn voor een blijkbaar onjuist
gediagnosticeerde kwaal. En het is op zijn minst een totaal verkeerde timing
omdat je so wie so eerst de onderliggende problemen zou moeten oplossen voordat
je de organisatie gaat uitbreiden.
cultuurproblemen hebben natuurlijk ook een enorm negatief effect op het
productievermogen van de organisatie. Als dat probleem uit de wereld is hebben
we tegelijkertijd meer productievermogen gerealiseerd. KiesKatwijk heeft
uitgerekend dat alleen al het tijdsbeslag dat het leanproject met zich
meebrengt een orde van grootte van ongeveer 30 Fte omvat. Dat kan op geen
enkele wijze worden terugverdiend. Het productieverlies door de niet adequate
cultuur komt daar nog eens bovenop.
hebben we het nog niet eens over de kwaliteit van die productie gehad. Nogmaals
het inkijkje dat het rapport van de O.R. ons biedt is schokkend te noemen. De
daarin op tafel gelegde problemen moeten eerst uit de wereld zijn voordat we
aan formatie-uitbreiding kunnen denken. Want anders spannen we het paard achter
de wagen.
probleem met de aanpak van dit college is dus dat ze een kwaliteitsprobleem
willen bestrijden door een kwantitatieve benadering. De voorgenomen uitbreiding
van de formatie is in het beste geval een vorm van symptoombestrijding die
fundamenteel niets oplost. Waarschijnlijk
is de uitbreiding overbodig als eerst de cultuurproblemen worden opgelost.
financieel oogpunt is het onverstandig en extravagant om zonder objectieve
onderbouwing de formatie plotsklaps met 10% uit te breiden en de begroting
structureel met ongeveer 4 miljoen extra te belasten. In een tijd waarin we in
Katwijk blijkbaar niet bereid of niet in staat zijn om een paar
schoolconciërges met minimumloon te financieren is dat in onze ogen maatschappelijk
niet te verkopen.
gewoon roeien met de riemen die we hebben. Dat is ook de kern van het financieel
beleid dat tot voor kort onder het motto “scherp aan de wind” werd gevoerd.
Wethouder van Duijn heeft zijn hielen nog niet gelicht of het roer wordt 180
graden omgegooid. Het CDA heeft daar wel wat uit te leggen.
dergelijke drastische beleidswijziging roept vragen op over continuïteit van het
beleid en over leiderschap. De slechte of ontbrekende objectieve onderbouwing
van de gewenste personeelsformatie – er is een verlanglijstje rond gestuurd – maakt
het beeld niet vertrouwenwekkender. Er is last minute nog bij Berenschot een slap
aftreksel van een benchmark besteld om de gemeenteraad – die blijkbaar vooral
als hindermacht wordt gezien – over de streep te kunnen trekken.
informatievoorziening voor de gemeenteraad was in dit dossier uitermate slecht
en raadsleden hebben stapsgewijs de nodig gegevens er uit moeten trekken. De
wijze van besluitvorming via het meeliften in, en gecamoufleerd door de
begrotingsbehandeling i.p.v. behandeling via een apart raadsvoorstel vind ik
niet kunnen. Dat past ook niet in de open bestuursstijl waar we het bij de
start van deze collegeperiode o.l.v. Niek Jan van Kesteren over gehad hebben.
duidelijk zijn dat KiesKatwijk vindt dat het anders moet en we zullen dus niet
meewerken aan deze grootscheepse personeelsuitbreiding. Wij vinden dat eerst
het cultuurprobleem uit de wereld moet worden geholpen conform de benadering
die de O.R. suggereert. Wij zien de uitbreiding met 40 Fte als een poging om de
echte problemen voor de zoveelste keer te omzeilen i.p.v. uit de wereld te
helpen.