Het Ondernemersfonds

De Kracht van Lokale politiek

Zimmer mit
Frühstück
In een ver
verleden hadden we in Katwijk al de Vereniging voor Vreemdelingenverkeer, de
VVV. Nee, dat was geen club die zich bezighield met mensensmokkel. Het was gewoon een belangenbehartiger voor
het lokale bedrijfsleven dat een leuk centje verdiende aan het toerisme. Niks mis mee natuurlijk. Na de
oorlog kreeg dat toerisme weer een boost door onze oosterburen die qua
welvaartsniveau net even hoger gepositioneerd waren dan wij hier. Ik heb als
klein jongetje nog koffers gesjouwd voor deze vreemdelingen die veelal per bus
naar ons dorp kwamen. Die brachten we dan vervolgens tegen een bescheiden fooi
naar hun adres bij particulieren. “Zimmer mit Frühstück” was een gevleugeld
begrip en Chris Verplancke van de VVV was The Boss. 
Zimmer mit Frühstück
Belangenverstrengeling
als traditie
In al die
tijd was de verstrengeling van belangen tussen de gemeente en het toeristisch
bedrijfsleven min of meer een geaccepteerd gegeven. De voorzitter van de ruim
gesubsidieerde VVV zat destijds gewoon als raadslid de belangen van die club in
de gemeenteraad te verdedigen. Een gebrek aan ethisch kompas zeg je met de
kennis van nu, maar misschien wist men toen niet beter. Het is een beetje alsof
de voorzitter van het VNO in de Tweede Kamer zit en daar met de pet van
volksvertegenwoordiger op openlijk en eenzijdig de belangen van het
bedrijfsleven aan het bevorderen is. Niemand die er een vraagteken bij zette.
Ook in later tijden, en tot op de dag van vandaag, is de verstrengeling van
belangen vanuit de toerismelobby met het bestuurlijk apparaat steeds een feit
geweest. Dat is blijkbaar traditie.
Kijk eens
wat vaker in de spiegel
De gemeente
heeft de afgelopen jaren op indirecte wijze (vooral allerlei infrastructuur) maar ook op
directe wijze (citymarketing) miljoenen gestoken in de bevordering van het
toerisme. Dat brengt geld in het laatje bij allerlei ondernemers. Stel je nu eens voor dat we de Katwijkse belastingbetaler laten
opdraaien voor een publiekscampagne “Kijk eens wat vaker in de spiegel van de
kapper”? Dit onder het motto dat er heel veel kappers in Katwijk zijn en dat
deze branche ook veel werkgelegenheid oplevert. Over dit gedachtenexperiment
weigert men in de Katwijkse politiek na te denken. Heeft dat te maken met die
belangenverstrengeling of is het wat anders ? Ook Durf, de partij die alles zou
veranderen, loopt braafjes en kritiekloos mee in het gareel. 
Belangenverstrengeling
als verdienmodel
In dit
klimaat heeft de gemeente Katwijk blijkbaar nu een nieuw verdienmodel ontdekt.
We gaan economisch beleid ontwikkelen en laten die beleidsontwikkeling voor
40.000 euro “sponsoren” door het bedrijfsleven dat belang heeft bij datzelfde
beleid. Zij gaan het beleid mee ontwikkelen. Dat gaat dus veel verder dan participatie,
het is minimaal co-creatie, waarbij de gemeenteraad in het voortraject nauwelijks iets in te
brengen heeft. Het georganiseerde bedrijfsleven wil natuurlijk wel wat terug
voor deze “gift”. Het is een investering waarop rendement moet worden gemaakt.
We nemen toch niet aan dat het een witwasoperatie is. Dit is geen slager die
zijn eigen vlees keurt. Dit is een klant die zelf mag bepalen hoe groot zijn gratis
biefstuk is, terwijl zijn vegetarische buren voor de kosten opdraaien. We zijn
toch niet zo naïef dat iemand 40.000 euro uitgeeft zonder er iets voor terug te
vragen ?Die ondernemers zijn daar trouwens heel eerlijk over. Kijk maar naar onderstaande video.
Waar komt
het geld vandaan ?
Komt nog bij
dat er wellicht sprake is van besteding van belastinggeld dat in een Ondernemersfonds
gestoken is en waarover de gemeenteraad niets meer te zeggen heeft. Pakweg 3 ton belastinggeld wordt in feite jaarlijks rechtstreeks doorgesluisd naar belanghebbenden die er vervolgens blijkbaar
de gemeente mee onder druk kunnen zetten. Ondertussen wordt trouwens in Katwijk de muziekschool en de bibliotheek kapot bezuinigd. Een onduidelijk groepje in het ondernemersfonds bepaalt op
onduidelijke wijze waarin dat fonds wel en niet investeert. Er is geen
verantwoording, een evaluatie bleek een zelfevaluatie te zijn. Ik vind dat een onwenselijke
constructie. Het gaat om publiek geld. Ik heb daar maar eens een serie vragen over gesteld. Als de
antwoorden binnen zijn kijken we verder, maar zo kan het natuurlijk niet.
Hier zet
KiesKatwijk vraagtekens bij
Deze vragen gaan verder ook nog in op de amateuristische manier waarop in Katwijk soms beleid wordt ontwikkeld. Maar op dat aspect kom ik later terug.
1.   Is het juist dat het Ondernemersfonds
gevoed wordt met Algemene Middelen van de gemeente Katwijk en dat deze middelen
dus onttrokken zijn aan het budgetrecht van de gemeenteraad ?
2.   Zijn er aanwijzingen of beperkingen
opgelegd m.b.t. de besteding van deze gelden ? Zo ja, op welke wijze is dat
vastgelegd en wordt dit ook gecontroleerd ?
3.   Welke formele regelgeving of
richtlijnen hanteert het Ondernemersfonds m.b.t. het intern functioneren en bij
het verdelen van gelden ?
4.    Indien er sprake is van een reglement of
statuten, kunt u deze ter beschikking stellen ?
5.   Wie zitten er in het bestuur en op
welke wijze wordt dit bestuur samengesteld ?
6.   Worden er vergoedingen aan het bestuur
of derden uitgekeerd ? Zo ja, hoeveel bedragen die ?
7.   Hoeveel geld heeft dit fonds sinds
haar oprichting van de gemeente ontvangen ?
8.   Op welke wijze wordt er in het
openbaar verantwoording afgelegd over waar de gelden aan besteed zijn ? Het
jaarverslag bevat hierover geen informatie.
9.   Vind u het gebrek aan transparantie en
verantwoording een goede gang van zaken gezien het feit dat het hier publiek
geld betreft ?
10.Kunt u de gemeenteraad een
gedetailleerde lijst van uitgaven over de afgelopen drie jaar ter beschikking
stellen ?
11.De gepleegde evaluaties blijken
zelfevaluaties te zijn. Was dit de bedoeling en wat is de toegevoegde waarde
daarvan ?
12.In het project “Toekomstscenario’s
Katwijk Marketing” is als resultaat van onderhandelingen met ondernemers  geregeld dat zij 40.000 euro “eigen geld” in
dit project investeren. Welk deel van dit bedrag komt uit het Ondernemersfonds
en wie fourneert de rest van het bedrag ?
13.Is het in dit verband juist om van een
“eigen bijdrage” van ondernemers te spreken als een deel of mogelijk het totale
bedrag bestaat uit publiek geld dat via een Ondernemersfonds wordt
teruggesluisd ?
14.Vind uw college het verdedigbaar dat
ondernemers een actieve rol krijgen als mede-ontwikkelaar van beleid in het
backoffice, een rol die dus verder gaat dan reguliere “participatie”, en
waarvan zij later zelf (financieel) profijt zullen trekken ?
15.Hoe garandeert u de transparantie in
dit beleidsontwikkelingsproces, waarbij tenminste duidelijk wordt wie wat heeft
bijgedragen ?
16.Wordt op deze wijze recht gedaan aan
een “level playingfield” voor alle mogelijke participanten ?
17.Wordt op deze wijze (“open einde
methode”) de gemeenteraad niet op achterstand gezet ?
18.Wordt met het “meebrengen van geld”
door belanghebbenden niet de indruk gewekt dat zij hierdoor onevenredig veel
meer invloed verkrijgen t.o.v. anderen
die niet op deze wijze mogen meedoen of die niet betalen ?
19.Bent u het met me eens dat uit de
beraadslagingen met de raad in het besluitvormingsproces duidelijk is gebleken
dat alle participanten (ondernemers, winkeliers, marketeers, wethouder) een
uiteenlopend beeld hebben over inhoud en vervolgkoers van het project ?
20.Is het verstandig om twee geheel
verschillende onderwerpen, Citymarketing en economisch beleid in den brede, in
één project onder te brengen ?
21.Bent u het met me eens dat het
merkwaardig is om over een organisatievorm (DOK) van “iets” te discussiëren als
alle voorafgaande stappen in de beleidscyclus onhelder zijn ?
22.Is op dezelfde wijze het discussiëren
over het uitvoeren van een taak via “zelf doen of uitbesteden” niet voortijdig
als de inhoud van de taak nog niet eens bepaald is ?
23.Bent u het met me eens dat de raad nu
geen betrouwbaar beeld heeft welke koers er wordt gevolgd en naar welk
resultaat dit beleidstraject leidt ?
24.Waarom is van de afspraak afgeweken
dat bij majeure beleidsontwikkeling de gemeenteraad eerst een startnotitie
vaststelt die zo nauwkeurig mogelijk de kaders biedt voor het vervolgtraject
van de beleidsontwikkeling ?
25.Moet uit alle kanttekeningen niet de onvermijdelijke
conclusie worden getrokken dat het onderwerp nog niet rijp was voor
besluitvorming en dat het voorbereidingsproces uitermate rommelig en
onprofessioneel is verlopen ?
26.Welke “stations” zijn in dit
beleidstraject gepasseerd en waarom is door geen enkel gremium of individu aan
de noodrem getrokken ?
27.Welke leerpunten en actiepunten zouden
hieruit moeten voortvloeien ?
Jaap
Haasnoot

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com