en commercie
je in Nederland een lichamelijk ongemak ervaart dan ga je naar de
huisarts. Vakinhoudelijk is dat goed georganiseerd. Er zijn prima
opleidingen en er zijn regelingen waardoor artsen bij de tijd
blijven. Qua ICT wordt het direct al minder want het is blijkbaar in
2018 nog steeds niet mogelijk om adequaat met aanpalende instellingen
gegevens uit te wisselen. Ook de financiering is een beetje raar.
Omdat we vroeger allemaal dachten dat het bedrijfsleven alles beter
kon is het ziekenfonds geprivatiseerd naar
verzekeringsmaatschappijen. Commercie (marktwerking) en zorg moet je
natuurlijk goed uit elkaar houden want anders gaat het mis.
van de zorg
dan komen we bij de organisatievorm van de huisartsenzorg. Huisartsen
zijn gewoon kleine ondernemers met een kassa die via de verzekering
loopt. Bij de chiropractor moet je meteen ter plekke cash betalen of
pinnen maar in principe is dat hetzelfde systeem. Die commercie leidt
tot vreemde uitwassen. Omdat de huisarts niet meer 24 uur paraat wil
zijn, en geef ze eens ongelijk, is er een huisartsenpost in Voorhout
opgezet. Wat zeg u ? Ja, in Voorhout nondeju, een plek aan het andere
eind van de regio waar je niet met openbaar vervoer kunt komen. Met
name niet in het weekeinde en ‘s avonds. Zijn we soms een derde
wereld land ? Er zit in Voorhout een functionaris aan de telefoon
wiens enige taak het schijnt te zijn om mensen af te poeieren. Kijk
eens naar het aantal spoedmeldingen van de ambulancedienst bij dit
fort in Voorhout. Dit kost mensenlevens.
gemeentelijke rol
organisatie en financiering van de gezondheidszorg is een
bureaucratische bende. Als je 18 jaar of jonger bent en je ervaart
een psychisch ongemak dan kom je (al dan niet via de huisarts) bij de
gemeente terecht. Wie bedenkt er nou zoiets ? De gemeente is goed in
lantaarnpalen en bibliotheken (mag je hopen) maar moet zich niet met
zorg willen bemoeien. Dat is een heel andere tak van sport. En waarom
zou je de financiering van die zorg via de gemeente willen laten
lopen ? Zou het iets te maken kunnen hebben met de bezuinigingswens
van het rijk en het voortdurende streven om de verzorgingsstaat af te
breken ?
andere doordat de regionale organisatie van de gemeentelijke
zorgtaken geen onverdeeld succes is gebleken en er dik geld bij moet
is een reorganisatie van deze taken noodzakelijk geworden. Daar komt
bij dat de gemeente Leiden openlijk bezig is met een “eigen volk
eerst” politiek. Ze denken daar dat ze teveel geld besteden aan
inwoners van buiten de eigen gemeentegrenzen. Het kan zo zijn dat dit
het geval is bij de jeugdzorg maar op andere gebieden betaalt de
regio voor de Leidenaren. Over de volle breedte gezien zal zich dit
wel zo’n beetje uitmiddelen. Maar goed, de feiten liggen hoe ze
zijn. Het zorgverhaal is te duur, de kwaliteit moet beter en de
bestaande organisatie is ontploft. Reorganisatie is dus
onontkoombaar.
voorstel
gezegd is de huidige warwinkel die de gemeentelijke zorgtaken
verricht nauwelijks uit te leggen. Ik heb daar in ieder geval hier
geen ruimte voor. Ik kom daarom direct te zake met een voorstel voor
een nieuwe organisatie.
begon al met de constatering dat professionele hulpverlening op het
gebied van de geestelijke gezondheidszorg c.a. wezensvreemd is voor
de gemeente. Tegelijkertijd heeft de gemeente die taak wel uit te
voeren. De makke in de huidige organisatie is dat de gemeente in
feite niet meer kan doen dan het geld overmaken aan de club(s) aan
welke de uitvoering is uitbesteed. Maar het is niet mogelijk om op
strategisch niveau (dus niet op individueel cliëntniveau) de winkel
te besturen. Sterker nog, de organisatie die verantwoordelijk is kan
zichzelf niet goed besturen. Het eufemisme “zelfsturend team”
wordt gebruikt om dit te verbloemen.
met uitbesteden zorgtaken
oplossing is niet zo moeilijk. Stop met het uitbesteden en voer de
taken voortaan in eigen beheer zelf uit. Dat kan het
besturingsprobleem oplossen. Let wel, deze structuurverandering leidt
niet automatisch tot een goed resultaat ! Het levert niet meer dan de
voorwaarden om de besturing te kunnen verbeteren. Daarna begint het echte werk pas, teamvorming en professionalisering.
Uit het
cultuurrapport en uit allerlei zogenaamd incidentele rampen blijkt
voortdurend dat de organisatie van de gemeente Katwijk een zorgenkindje is.
Het is ongelooflijk merkwaardig dat het nieuwe collegeprogramma dit
probleem opnieuw negeert en men blijkbaar gewoon doormoddert. Maar
dat is een ander onderwerp
de organisatie van de zorgtaken op afstand
zorgtaken door de gemeentelijke organisatie laten uitvoeren en
tegelijkertijd op afstand zetten lijkt een paradox maar is het niet.
Bij het sportbedrijf en bij de vuilnisophaaldienst is hetzelfde
gedaan. Dit hoeft niet geformaliseerd te worden in een juridische
constructie als een BV of een stichting. Maak een scheiding tussen
beleidsambtenaren en uitvoerende ambtelijke zorgverleners en zet die
in aparte organisatorische eenheden. Dit zijn twee culturen die je
uit elkaar moet houden, en die elk een eigen organisatievorm zouden
kunnen hebben. Regel vervolgens de huisvesting van de uitvoerders
buiten het gemeentehuis. Misschien is dat nog wel het belangrijkste.
is voor de professionals tamelijk onbelangrijk wie het salaris op de
giro stort. Het is wel enorm belangrijk in wat voor fysieke en
organisatorische omgeving ze verkeren, en of dit een passende en
stimulerende cultuur is om de tak van sport waarvoor zij op aarde
zijn te kunnen uitoefenen.
heb nooit begrepen waarom men destijds de oude sociale dienst in het
gemeentehuis heeft willen proppen. Het pand heeft niet de ambiance en
de voorzieningen om cliënten te kunnen ontvangen. Het is minimaal
een uiting van een organisatiegerichte manier van denken en is niet
cliëntgericht.
onder één dak is een grote vergissing
maar kort geleden zijn er plannen gelanceerd om het gemeentehuis
opnieuw te gaan verbouwen. “Alles onder één dak” was het
kortzichtige credo. Het zou allemaal best passen want dat bleek uit
de spreadsheet. Het “nieuwe werken”, een manier van mensen in een
gebouw proppen die prima blijkt te werken bij een dom callcenter, is
het geheime wapen. Dat ouderwetse nieuwe werken is dodelijk in een
professionele omgeving waar je de teamspirit wilt versterken. Als je
een zwakke organisatie verder wilt ondermijnen moet je gewoon
doorgaan met dit soort sociale experimenten. Met de reorganisatie van
de sociale sector blijkt dat straks opeens opnieuw vele tientallen
nieuwe mensen in de organisatie moeten worden opgenomen. Dat past dus
niet in een centrale huisvesting, fysiek niet en ook om
sociaalpsychologische redenen niet. Laat dat concept van alles onder
één dak dus nu maar meteen helemaal los. Dat is zo 1980 ….
af van het gemeentehuis
komt binnenkort met een voorstel waarmee het vele miljoenen euro’s
kostende en risicovolle waanidee van de verbouw van het gemeentehuis
overbodig wordt.