Gaan we dit straks missen ? |
was vroeger een vanzelfsprekend iets waar je je geen zorgen over hoefde te
maken. Corruptie was iets voor Zuid-Amerika, een nepparlement had je in Rusland
en persbreidel en censuur was er alleen
in Verweggistan. Inmiddels moeten we dat beeld enigszins bijstellen. Een
nepparlement hebben we nu natuurlijk nog niet maar dat kunnen we binnenkort wel
krijgen als het aan de heren Plasmans (Partij voor de Niet-stemmers) en Jan
Dijkgraaf (Geen Peil) ligt. En dan laten we de nieuwe partij Rechtdoor van de
voorman van motorclub No Surrender nog maar even buiten beschouwing. Ook al
omdat we natuurlijk geen klop willen krijgen met deze ruwe bolsters zonder
blanke pit. Plasmans, Dijkgraaf en Wilders kunnen met hen op één lijn worden
gezet voor zover ze het vertrouwen in ons democratisch systeem bewust
ondermijnen. Dit zijn dus wat dat betreft net zulke gevaarlijke jongens als die
van de motorclub. En die zou je dus eigenlijk op dezelfde wijze moeten
bejegenen.
Gaan we dit straks missen ? |
is erg gevaarlijk want inmiddels zijn we in verwarrende tijden aangeland. De
economie schijnt volgens de abstracte statistieken heel goed te gaan. Toch is
niet alles koek en ei. Doordat de verschillen in welvaart binnen onze bevolking
door de scheve verdeling zijn toegenomen draait de voedselbank en de
schuldhulpverlening nog steeds op volle toeren en zitten er enorme aantallen
mensen op een bestaansminimum. Als het aantal banen toeneemt dan zijn dat
vooral flexbanen. Kinderen uit gezinnen die het niet zo breed hebben gaan niet
meer studeren vanwege het leenstelsel. En als ze wel gaan studeren dan kunnen
ze niet meer zelfstandig wonen vanwege de hoge kosten. De woningnood is weer
terug en de corporaties opereren vaak alsof ze beleggers zijn i.p.v. sociale
ondernemingen. Mensen zien dat statushouders voorrang krijgen bij een woning en
constateren dat in volkswijken langzamerhand mensen met een migratieachtergrond
de meerderheid vormen. Van integratie is vaak geen sprake en daar komen problemen uit voort. Verzorgingshuizen zijn gesloten maar tegelijkertijd
wordt er bezuinigd op de thuiszorg. De gestapelde vaste lasten nemen toe, de
inkomsten houden dat tempo niet bij en de AOW leeftijd wordt hoger. En dat
terwijl arme mensen gemiddeld tien jaar korter leven.
we nog lang doorgaan en is dit een overbekend verhaal. Een groot probleem is
dat “de politiek” in de ogen van heel veel mensen weinig positieve invloed lijkt
te hebben op de vervelende ontwikkelingen waarmee ze geconfronteerd worden. Ondermijnende
criminaliteit is een chronisch probleem en het lukt niet om criminele pseudo-asielzoekers
buiten de deur te zetten. Er is ook eerlijk gezegd voldoende aanleiding om
minder vertrouwen te hebben in “de elite” die aan de touwtjes trekt. En dan heb
ik het niet over uw brievenbus. Teveel mensen op invloedrijke posities zijn
door de mand gevallen bij gebrek aan een moreel kompas en zelfs de
minister-president constateerde dat de “dikke-ik” niet de overhand moet
krijgen. Heel veel mensen hebben dus goede en soms persoonlijke redenen om zich
bezorgd, bedreigd of desnoods verontwaardigd te voelen. Ze voelen zich in de
steek gelaten of in de hoek gezet. De teloorgang van de PvdA is hier een
symptoom van.
Gaan we dit straks missen ? |
gaan als gevolg hiervan niet meer stemmen of brengen hooguit een proteststem
uit. Ze hebben geen vertrouwen (meer) in de politiek. En daarmee bedoelen ze
vooral politici of partijen. Ik betwijfel sterk of mensen zitten te wachten op
veranderingen in het democratisch systeem of in de bestuurlijke structuren. In
deze groep van teleurgestelden zijn de mensen met een lage “Sociaal Economische
Status” natuurlijk oververtegenwoordigd. Zij zijn laag opgeleid, soms ook laag
geletterd, en hebben minder te besteden. Ik ben bang dat ze vaker vatbaar zijn
voor de “sterke man retoriek” en voor de eenvoudige oplossingen. Mag ik hier de
sleutelwoorden “Trump” en “Brexit” even laten vallen ?
proberen allerlei linke loetjes te polariseren tussen witte en gekleurde
mensen. Anderen proberen jongeren tegen ouderen op te zetten, creëren een
vijandbeeld van de EU, of spelen in op de angst voor een tsunami van enge vreemdelingen.
Probleem is dat de werkelijkheid niet zwart-wit is. Informatie en educatie zijn de beste middelen om het fatsoen en de democratie in de lucht te houden.
Gaan we dit straks missen ? |
degelijk enorme problemen verbonden aan de toestroom van mensen uit culturen
die totaal anders zijn dan de onze. Er is wel degelijk een groot probleem met
het gebrek aan integratie van mensen met een migratieachtergrond. De parallelle
samenlevingen die we in onze maatschappij kennen zullen in de toekomst tot
vervelende gevolgen leiden. Dat vergt een feitelijke, nuchtere en genuanceerde
analyse en het is bij voorbaat zeker dat eenvoudige oplossingen als “sluit de
grenzen” of “schaf de euro af” niet tot een oplossing leiden.
geldt eigenlijk voor alle ingewikkelde maatschappelijke problemen. Er is teveel
emotiepolitiek. Van “De wereld draait door” tot de Telegraaf is er teveel
framing en spindokterij bij het presenteren van informatie. Een heel groot deel
van het publiek is niet of slecht geïnformeerd via sociale media. Het is niet
voor niets dat onze taal sinds kort verrijkt is met woorden als nepnieuws en
treitervloggerij.
noodzaak
klimaat van het in een kwaad daglicht
stellen van de democratie, een afnemend vertrouwen in de politiek en in
politieke leiders en een opkomend populisme is een betrouwbare en
onafhankelijke pers meer dan ooit noodzakelijk. Dat geldt zowel voor het
landelijke als het regionale en het lokale niveau. Het gaat om het presenteren
van de juiste feiten in de juiste context, het gaat om volledigheid en toegankelijkheid
van informatie, en het gaat om een onafhankelijke duiding van het nieuws en van
situaties in de samenleving. De waakhondfunctie van de vrije pers is tevens een
onmisbaar instrument om ons politiek-bestuurlijk systeem zuiver en betrouwbaar te
houden.
Nepnieuws ontmaskerd |
ontwikkeling sinds jaar en dag is dat de pluriformiteit c.q. de diversiteit in
het aanbod van regionale kranten al enorm is afgenomen. Met de voorgenomen
bezuinigingen van het TMG concern wordt in onze regio de redactie van het
Leidsch Dagblad dusdanig gekortwiekt dat men naar het niveau van het gemiddelde
huis aan huis blad zal afdalen. Dat wordt dus hooguit het doorplaatsen van
persberichten en een foto van een wethouder die een eerste paal slaat.
Binnenkort zit er dus geen journalist van een regionale krant meer op de perstribune
van de gemeente. Tegen de achtergrond van het brede verhaal dat ik hier heb
neergezet vind ik dat niet alleen een verarming maar vooral een gevaarlijke
ontwikkeling.
Haasnoot