Discriminatie van snorfietsers ?

De Kracht van Lokale politiek


Corvee
Een mij
sympathiek raadslid van een concurrerende mij niet onwelgevallige partij heeft
schriftelijke vragen gesteld aan het college van B&W. Omdat het college het
nogal druk had met het egaliseren van het Andreasplein en het opruimen van
allerlei obstakels aldaar hebben ze KiesKatwijk gevraagd om de beantwoording te
doen. En ja, wij zijn de beroerdste niet dus hebben we dit corvee maar op ons
genomen.
Snorfietsers zijn het haasje
In de
regionale pers las de concurrerende partij dat er per 1 februari 2018 een einde
zal komen aan de uitzonderingssituatie voor snorfietsers ouder dan 65 jaar en
mindervaliden op het fietspad door de duinen van Wassenaar, Katwijk en Noordwijk.
“Zij kunnen
vanaf die datum geen gebruik meer maken van het fietspad. Door de toenemende
drukte op het fietspad heeft Staatsbosbeheer besloten dit te beëindigen. Het
fietspad wordt namelijk steeds intensiever gebruikt signaleert Staatsbosbeheer.
Het aantal wielrenners neemt toe en met de komst van de elektrische fiets is
vooral het aantal ouderen dat een flink stuk gaat fietsen ook stevig
toegenomen.”
Vriendendienst
In het navolgende
kunt u de vragen van de volksvertegenwoordiger lezen met de antwoorden die
KiesKatwijk namens het college heeft geformuleerd. De beantwoording is
natuurlijk gewoon een vriendendienst van deze meest college-vriendelijke
oppositiepartij aan de hardwerkende collegeleden.


1. Is het college op de
hoogte van deze te nemen maatregel door Staatsbosbeheer?

Antwoord: Dit is een zinloze vraag. Als het college er niet van op de hoogte
was dan is ze dat na deze ingediende vragen inmiddels wel. Het niet verrassende
antwoord is dus: Jazeker !



Naar
de mening van de fractie van de vragensteller wordt juist een meer kwetsbare
groep, zoals 65-plussers en mindervaliden, getroffen door deze maatregel,
terwijl het voor hen juist waardevol is om door het prachtige duingebied te
kunnen bewegen. Terwijl het vaak de wielrenners zijn, die hinder, overlast en
gevaarlijke situaties veroorzaken in de fietspaden in de duinen.

2. Is het college met de vragen stellende
fractie van mening dat hier een groep mensen onevenredig wordt getroffen,
terwijl zij niet de oorzaak zijn van de drukte op de fietspaden in duin?

Antwoord: Het is onjuist om de groep van 65-plussers te kwalificeren als
een kwetsbare groep. In feite is dit leeftijdsdiscriminatie. Er zijn kwetsbare
mensen in alle leeftijdscategorieën. Het is tevens onjuist om er van uit te
gaan dat het juist voor deze groep waardevol zou zijn om door de duinen te
struinen. Dat is voor ieder mens even waardevol. In feite zit dus in de
vraagstelling leeftijdsdiscriminatie verborgen als we de zaken strikt
analyseren. Uiteraard is dat niet de bedoeling van de vragensteller geweest. De
vragensteller wil gewoon zijn achterban bedienen en dus hebben we wel begrip
voor deze “frame”.

Het is echter wel jammer dat de vragensteller het nodig heeft om zich af te
zetten tegen een andere groep van weggebruikers, namelijk de wielrenners. Dit
is om allerlei redenen problematisch en ook een beetje populistisch en
generaliserend. Dat wielrenners de grootste veroorzakers zijn van problemen op
het fietspad is een onbewezen stelling en tevens een populair volksgeloof. Je
moet nooit naar anderen wijzen om daarmee voor je eigen clubje een voordeeltje
in de wacht te willen slepen. Bovendien komen de vele wielrenners die de
leeftijd van 65 jaar zijn gepasseerd een beetje in het luchtledige te hangen.
Zijn deze mensen nu daders of slachtoffers ?

De situatie is dat de fietspaden gezien het tweerichtings-karakter, de diverse
verkeerssoorten met uiteenlopende snelheden en het toegenomen gebruik gewoon te
smal zijn. Het zou voor de vragensteller veel meer voor de hand liggen om de
scootmobiels of de breed naast elkaar rijdende en slingerende fietsende leden
van zijn eigen partij te brandmerken als de boosdoeners. Maar ook dat zou een
onbewezen stelling zijn natuurlijk.

Het antwoord is dat er niet één groep fietspadgebruikers is die onevenredig
wordt getroffen. Er kan ook niet één groepering worden aangewezen als de
veroorzakers. Iedereen heeft last van de te smalle paden. De oplossing is net
zoals die bij het autoverkeer altijd wordt toegepast: meer asfalt. In dit geval
een verbreding van het fietspad totdat aan de geldende normen wordt voldaan.
Pakweg 50 cm breder zou al veel betekenen, ook in termen van minder
verkeersslachtoffers.



3. Is hier ook geen
sprake van leeftijdsdiscriminatie? En worden hier ook niet de mindervaliden onnodig
achtergesteld?

Antwoord: Het antwoord is neen. Het is verboden om met verbrandingsmotoren door
de duinen te crossen. Dat er tot op heden een uitzondering op die regel werd
gemaakt voor een bepaalde leeftijdscategorie is ongehoord en bij de rechter ook
niet houdbaar. Dit is pure discriminatie en het is goed dat er een einde aan is
gemaakt. De uitzondering was op zichzelf een aantasting van de rechtsstaat
zouden bepaalde partijen terecht kunnen opmerken.



4. Is het college bereid
om dit punt te bespreken met Staatsbosbeheer ten einde de voorgenomen maatregel
niet tot uitvoer te brengen zodat ook deze groep mensen toch door het duin kan
gaan?

Antwoord: Gezien het voorgaande zal u het antwoord wel duidelijk zijn. Van de
wethouder met de portefeuille duurzaamheid moesten wij opmerken dat het de
bedoeling is dat iedereen zo snel mogelijk elektrisch gaat fietsen i.p.v. met
een plofmotortje. Nog beter zou het zijn als men gewoon met spierkracht door de
duinen gaat, aldus de wethouder die over het programma “meer bewegen” gaat. De
wethouder van sport deelt mee dat ook oudere mensen eens een racefiets zouden
moeten proberen. Daar krijg je een heel opgewekt gemoed van, een prima evenwichtsgevoel, en het leidt tot
minder zeuren. U kunt wat dat betreft de 75 jarige Martin van Rooyen (50PLUS, en ex-CDA), niet te verwarren met de lokale Maarten van Rooijen, als rolmodel nemen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com