Motie KiesKatwijk over Leidsch Dagblad geblokkeerd

De Kracht van Lokale politiek


Alles is psychologie
Als (sociaal-)psycholoog
ben ik altijd erg geïnteresseerd in menselijk gedrag. Als raadslid zit je dat
wel eens in de weg. Van nature probeer ik de echte motieven van mensen te
begrijpen die zich soms verschuilen achter de politiek correcte taalkundige uitingen.
Als iemand beweert dat de gemeenteraad zich maar niet met zaken als de
integratie van nieuwkomers zou moeten bemoeien omdat dit tot bureaucratische
toestanden zou leiden, en de slagvaardigheid van de gemeente zou hinderen, dan
weet je dat er botweg gelogen wordt. Er zijn dan andere motieven.
Onderliggende motieven
Als sommige
partijen met ontroerende verhalen komen dat je een betrouwbare partner moet
zijn bij het nakomen van afspraken uit het verleden over het veranderen van het
Vliegkamp Valkenburg in een Vinexwijk dan klinkt dat bijzonder nobel. Maar je
moet toch niet vreemd opkijken als diezelfde partijen alle begrip tonen dat de nog
niet zo lang geleden gemaakte afspraak om een gemeenschapshuis te realiseren in
de Hoornes met oneigenlijke argumenten wordt getorpedeerd. De tijden zijn
veranderd, er zijn nieuwe feiten en we moeten flexibel zijn is dan het betoog.
Deze benadering kwam dan blijkbaar even beter uit in dit geval. Maar wat waren in beide
casussen de onderliggende motieven die niet worden geuit ?
Baantjesjagers
Politiek is
mensenwerk en dus zie je alle fraaie en minder fraaie strevingen en gedragingen
van mensen daarin terug. En dus staat het eigen belang of het groepsbelang van
de partij vaak voorop en niet het algemeen belang. En dus gaat het soms minder
om de inhoud van de zaak en meer om het bevorderen van de eigen belangen. Het zijn
allemaal baantjesjagers zei mijn vader vroeger. Maar dat is wel een hele korte
samenvatting van het voorgaande. Neem in ieder geval van ondergetekende, voormalig medewerker van de al veel eerder verdwenen Leidse Courant, aan dat ik me druk maak over de kwestie van het verdwijnen van de laatste regionale krant omdat ik denk dat de democratie op allerlei manieren in de gevarenzone zit. In de vorige blog heb ik dat ook beargumenteerd.
Geen belangstelling
Ondanks de
wetenschap over het menselijk tekort was ik toch verbaasd toen mij door de
voltallige raad van de gemeente Katwijk de mogelijkheid werd ontnomen om over
de heikele kwestie van het verdwijnen van de regionale pers te spreken.
KiesKatwijk had eerder een motie opgesteld om het college te vragen die kwestie
in het samenwerkingsverband Holland-Rijnland in de groep te gooien. Het is
immers een regionaal probleem en dus moet je het ook regionaal aanpakken. 
Fatsoenshalve stuur ik moties altijd tevoren naar de fracties. Men wordt dan
niet overvallen door de kwestie. Uit de reacties van de fracties bleek dat
niemand de motie ging steunen. Vandaar mijn poging om dan maar een extra
agendapuntje in te lassen. Toen die mogelijkheid door de collega’s werd geblokkeerd
probeerde ik vervolgens tenminste nog een mondelinge vraag te stellen. Ook dat wordt
altijd tevoren besproken in het overleg met fractievoorzitters en ook die
mogelijkheid werd voor mij afgesneden door de collegae.
Censuur
Met de
beste wil van de wereld kan ik niet begrijpen dat iemand een andere partij de
mogelijkheid wil ontnemen om iets voor het voetlicht te brengen dat deze partij
(beargumenteerd) van belang vindt. De politiek correcte verklaringen en
procedurele flauwekulletjes die als argument naar voren werden gebracht kan ik
moeilijk serieus nemen. Hier speelt gewoon het menselijk tekort en de
gunfactor. KiesKatwijk heeft teveel de trom geroerd over de kwestie Leidsch
Dagblad en dus traden er allerlei reflexen in werking. Voer voor psychologen.
De Visserijschool
Bij de
kwestie Visserijschool hebben we wel voor elkaar gekregen dat er gisteren een
openbare discussie kwam over de bestemming van dit gebouw. Maar daar hadden we
het geluk dat er door de bevolking een petitie is ingediend. Men kon er dus
moeilijk omheen na alle fraaie politiek correcte verhalen over
burgerparticipatie die we de afgelopen periode hebben moeten verduren. 
Hier
bleek dat geen enkele partij, behalve KiesKatwijk, belangstelling heeft voor
een maatschappelijke functie voor dit gebouw. Het is bijzonder nuttig voor de
bevolking om duidelijkheid te krijgen en om kennis te nemen van de motieven van
de diverse partijen. KiesKatwijk neemt het andere partijen uiteraard niet
kwalijk dat ze een andere mening hebben. Wij betreuren het wel dat men de
openbare discussie over belangrijke zaken op belangrijke momenten blokkeert. 
De gemeente Leiden heeft nagedacht
Terug naar
de inhoud van het Leidsch Dagblad Debacle. Wat ik niet wist, maar wat door onze
uitstekende tijdelijke burgemeester (kan die man niet blijven ?) naar voren
werd gebracht is dat de gemeente Leiden zich al eerder met het regionale
medialandschap heeft beziggehouden. Chapeau dames en heren Leienaren ! Het
heeft blijkbaar niet in mijn krant gestaan want ik wist het niet. Men heeft in
Leiden zelfs een echte beleidsnota laten fabriceren waarin vijf opties voor
ondersteuning worden gepresenteerd:

  1. Het
    inkopen van meer advertenties
  2. Prestatieafspraken
    maken met media
  3. Partnerschap
  4. Stimuleringsfonds/subsidieregeling
  5. Ontwikkelingen
    aan de markt overlaten

 Een beter idee ?
B&W van
Leiden kiezen voor een stimuleringsfonds en terecht geven ze ook aan dat
hierover in regionaal verband gesproken moet worden. Met het gevaar dat ik weer
wegens te bijdehand opereren wordt afgeserveerd door concurrentiegevoelige
collega’s wil ik hierbij toch even melden dat ik denk dat ik een veel beter
idee heb. Ja, dat is erg dom en vooral arrogant van mij. Helaas is de ruimte
hier op dus ga ik het idee volgende week op deze plaats uit de doeken doen.
Stay tuned.
Jaap
Haasnoot

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com